Vakantie!

Omdat jullie een klein beetje achterlopen met onze reisverhalen hebben we alweer een nieuwe blog voor jullie, maar na het lezen hiervan bn je weer helemaal up to date!
Na een heerlijke nacht gaan we weer opweg naar het kleine vliegveldje met het kleine vliegtuigje. Na enig klagen bij de luchtvaartmaatschappij (ze hadden ons zomaar op een andere vlucht gezet), kunnen we toch met enige vertraging onze oorspronkelijke vlucht nemen naar La Paz en even later de 8uur durende bus naar Puno in Peru, jaaa op weg naar de volgende stempels in ons paspoort:). De bus is redelijk comfortabel en we zitten met een lekkere frisse appel in de hand naar het landschap te kijken. Al snel rijden we paralel aan het Titicacameer en moeten we de bus uit voor een oversteek met de pont. Alle passagiers worden in een klein motorbootje gepropt welke nog geen 30ct p/p kost, maar omdat men wel wil dat de tocht ook iets oplevert, vaart het bootje niet eerder weg voordat ook het allerlaatste stukje 10cm2 wordt bezet. De bus wordt via een drijvend poton naar de overkant gebracht en daar stappen we snel weer in. In Copacabana (niet het strand van Rio de Janeiro), moeten we overstappen naar de bus richting Peru. De grensovergang verloopt gelukkig vlot en binnen 2 uur zijn we in Puno, waar we een goed hotel hebben geboekt. Puno ligt op 3800m hoogte, aan het Titicacameer. Net als in La Paz moeten we rekening houden met de hoogteverschillen en niet al te snel een steile straat omhoog lopen (en laat ons hotel nou precies bovenaan de steile straat zitten).
Puno heeft 1 lange straat met veel restaurants, barretjes toeristenbureaus die uitmondt op de Plaza de Armas (elke stad in Zuid-Amerika heeft eigenlijk zo'n Plaza de Armas; vaak een mooi plein/ parkje met vele bomen, bankjes en mooie gebouwen rondom).
De cathedraal ziet er indrukwekkend uit, maar verder heeft dit stadje niet veel te bieden. Er zijn wel veel markten waar iedereen fruit, vlees (varkenskoppen en kippentenen) en vis koopt. En natuurlijk zie je overal straatverkopers die de gekste prullaria of vetste snacks verkopen.
We boeken bij de haven een tour naar de welbekende Uroseilanden, ofwel rieteilandjes. Een dag later zitten we in een bootje onderweg naar de rieteilandjes. De waterweg is opeens afgesloten want ook hier moet belasting worden betaald aan de eilandbewoners. We meren aan op een eilandje wat in bezit is van een familie. Elk eilandje heeft een 'president' die democratisch wordt gekozen. Op dit eiland wonen maar zo'n 10 mensen. Er zijn in totaal zo'n 80 eilandjes en het grootste eiland wordt dan ook maar meteen de hoofdstad genoemd met de echte president.
We krijgen uitleg over hoe het eiland is opgebouwd; volledig uit riet. Door het water vergaat het riet en dit moet dus elke x bijgehouden worden, steeds weer nieuw riet erbij. De bezochte familie laat ons de hutjes zien waarin ze wonen. Kleine huisjes gemaakt van riet, maar wel met elektriciteit, die via een zonnepaneel wordt opgewekt. Ze leven van het toerisme, want overal zie je handgemaakte souveniertjes die ze maar wat graag willen verkopen. Het verkooppraatje waar we geen woord van verstaan werkt blijkbaar toch goed, want we kopen ons eerste souvenir!
Als je op het eiland loopt, voel je de deining van het water, wel een aparte ervaring. Er wordt verteld over de geschiedenis, hoe ze het eiland drijvend houden en de cultuur van deze bijzondere eilandbewoners. De tour gaat verder via een 2,5uur durende tocht naar het eiland Taquile. Waar we ook eilandbewoners zien die traditionele klederdracht dragen ( dat is Ferdi ondertussen al wat meer gewend). We maken een mooie wandeling en de lunch (gebakken vis) smaakt heerlijk. We maken wat mooie foto's van het uitzicht en gaan dan voor 3 uur de boot in voor de terugreis naar Puno.

De dag erna hebben we alweer een bus te pakken richting Arequipa.
Het is 'maar' 6 uur rijden, maar toch beginnen de bussen ons een beetje te vervelen...
Hierna waarschijnlijk nog 2 of 3 lange afstandsritten te gaan, we zijn echt aan het aftellen; (alleen wat de bus betreft natuurlijk!)
In Arequipa begint onze vakantie..:) Na 2 maanden reizen (en dat is best hard werken!) hebben we nu tijd over en dus tijd om te relaxen.
Arequipa is een leuk plaatsje, het is er zo'n 22-25gr en dat relaxen komt hier dus wel goed.
De Plaza de Armas is hier erg mooi! In het midden een grote fontein waar vele duiven hun badje weten te vinden en daaromheen mooie grote palmbomen en vele bankjes. Rondom het plein mooie koloniale gebouwen waar vele restaurants hun plekje bemachtigd hebben. Ook is hier de immens grote cathedraal die 's avonds prachtig verlicht is, deze cathedraal lijkt de sfeer een beetje te bepalen; rustig en gemoedelijk.
Heerlijk om hier in het zonnetje te zitten, te 'picknicken' en lekker mensen kijken:).
Omdat het bijna pasen is worden er 's avonds door de katholieke kerken processies gehouden. Een optocht (soort stille tocht) waarbij mensen grote beelden van belangrijke heiligen uit de kerk dragen, de priesters lopen ook mee in deze tocht.
Verder lopen er vele inwoners van Arequipa mee met een brandende kaars (brandpreventie zou hier nog vele punten kunnen halen!) en ook veel hooggeplaatste politieagenten en legerofficiers lopen statig in deze tocht mee. En aan het eind van de optocht een mooi orkest.
Bijzonder om te zien en mee te maken. Hoewel we geen katholieke overtuiging hebben, gaf het ons toch een echt Goede vrijdag en paasgevoel. Stilgezet worden bij wat Goede vrijdag en pasen betekent; Jezus aan ket kruis gestorven voor onze zonden, zodat wij nu in vrijheid kunnen leven. Door middel van deze tocht leek het alsof we in een rouwstoet meeliepen en voelde je een beetje hoe het toendertijd geweest moet zijn...

Deze dagen nemen we lekker de tijd om uit te slapen, te genieten van het lekkerste ontbijt van wat we in alle weken hiervoor voorgeschoteld kregen (een overheerlijke supergrote verse sappige mango in plaats van een droog broodje met alleen wat jam en een kopje thee).
Nadat de gegrilde kip van een lokaal restaurantje niet zo goed gevallen was (ondanks de soep met kippentenen onaangereoerd te laten staan) zoeken we nu de aller lekkerste en best beoordeelde restaurantjes op en houden echt even lekker vakantie:) Zo eten we een heerlijk stukje alpaca vlees (lama soort) welke op een sissend hete lavasteen wordt geserveerd, halen we ons toetje bij de chocoladefabriek (een overheerlijke brownie!) en eten we bij crepisimo een pannenkoek met ananas en chocoladesaus:) (ja we beginnen de chocolade een beetje te missen, dus zodra we chocolade kunnen krijgen...:p).
Morgen (vanacht) worden we rond 3u van ons bed gelicht voor de excursie die we geboekt hebben. We gaan naar de Colca Canyon waar we condors gaan spotten;
De condor behoort tot een van de vogels met de grootste vleugelspanwijdte, namelijk zo'n 3 meter! De condors vliegen in de ochtend uit en voordat we bij de canyon zijn is het nog zo'n 3u rijden, dus vandaar dat we er zo vroeg bij moeten zijn;).

Dan staat donderdag (helaas) weer een nieuwe bustour op het programma, maar omdat we vakantie hebben, hebben we de meest luxe bus geboekt met stoelen die tot 180gr plat gelegd kunnen worden en worden we onderweg voorzien van een diner... We zijn benieuwd! De volgende ochtend zouden we dan in Cusco moeten aankomen.
Hier kunnen we nog een weekje relaxen en ons voor gaan bereiden op de zwaarste tocht van deze reis; de Inca Trail. Een wandeling van 4 dagen, gem. zo'n 10km per dag door de bergen lopen en dus ook slapen/ kamperen in de bergen en dit alles op een hoogte van 2300-4100mtr boven zeeniveau.
Gezien we al wat 'ervaring' hebben met lopen op hoogte, zien we stiekem een beetje op tegen deze tocht; maar dat zeggen we maar niet hardop...:p