Finish in Paradise!

Lima- Guayaguil- Galapagos eilanden

Na de zware klim kunnen we heel eventjes chillen in Lima.
Lima ligt aan de kust en daar houden Fer en Ess wel van. We zaten in de buurt van Miraflores en konden eindelijk even genieten van zon, zee en strand. We zaten niet echt in het centrum maar dit vonden wij wel prima. De buurt ziet er netjes uit en 's avonds kunnen we lekker over de boulevard lopen. In het park Amore (hoe romantisch:p), vlakbij ons hotel werd een internationaal gedichtenfestival gehouden en daar hebben we even naar geluisterd. We hebben ons vermaakt met lekkere jugos bij restaurantjes, een mooie zonsondergang en Ferdi's verjaardag gevierd met een heerlijk ontbijt (door Ess klaargemaakt). Daarna vierden we de rest van Ferdi's verjaardag in de bus richting Ecuador; onze laatste lange afstandsrit, maar ook de langste... Na maarliefst 29 uur rijden komen we aan op de plaats van bestemming.
We overnachten in Guayaguil; een grote stad en economisch heel belangrijk voor Ecuador. We komen aan in de busterminal en omdat het rond 19.30 uur is en we wel trek hebben besluiten we opzoek te gaan naar de bekende M. We lopen wat rond als plotseling de lichten uitvallen, we een aantal knallen horen (blijken uiteindelijk omvallende rekken/ paspoppen te zijn) en de mensen hysterisch beginnen te schreeuwen, gillen en naar de uitgang rennen. De eerste gedachte die bij Ferdi opkomt is een aardbeving die plaats vindt, maar we voelden niet echt trillingen. Esmeralda denkt 'aanslagen!', maar vraagt zich af waarom die hier zouden gebeuren, dus die gedachte wordt ook gelijk weer van de baan geveegd. Al die paniek om alleen kortsluiting dan? Wel zagen we in de winkels paspoppen en wat rekken omvallen. Maar we dachten dat dit door de rennende mensen werd veroorzaakt. Een paar seconden staan we als aan de grond genageld verbaasd om ons heen te kijken naar wat er allemaal gebeurd. Dan zegt Esmeralda dat we naar buiten moeten en we pakken de backpacks en rennen met de stroom mee naar de uitgang. Het licht is nog steeds uit en we moeten oppassen elkaar niet kwijt te raken in de mensenmassa. We houden elkaars hand stevig vast en we zijn blij dat we buiten zijn. Veel mensen huilen, staan te bidden en sommige zijn zelfs flauwgevallen. We moeten zelf ook even bijkomen van wat we gezien hebben. Dit zal toch niet alleen een stroomstoring zijn of doen mensen altijd zo paniekerig? We hebben geen trek meer en nemen snel een taxi naar het hotel. Ook daar is de stroom uitgevallen en het duurt nog 2 uur voordat we weer licht (en WiFi) hebben. Na een tijdje lezen we een nieuwsbericht over een aardbeving in Ecuador en niet zo'n kleintje ook! Er zijn al meer dan 120 doden gevallen en vele mensen worden nog vermist. We beseffen dat we heel veel geluk en zegen ontvangen hebben, want ook in Guayaguil zijn er vele slachtoffers en is er veel schade aan gebouwen en wegen. Vermoeid van de reis en de hectische avond vallen we toch snel in slaap. De volgende morgen moeten we vroeg op, want dan staat de vlucht naar de Galapagos Eilanden op het programma.
De rit naar het vliegveld duurt nog geen 5 minuten. Het is stil op straat en onderweg zien we inspecteurs de betonnen pijlers van een viaduct bekijken. Tijdens de aardbeving is even verderop een ander viaduct in elkaar gestort en heeft een auto vermorzeld, waarbij de inzittende het niet heeft overleefd. Wij moeten ook over het viaduct en even kijk ik uit het raampje naar eventuele scheuren op het wegdek. Die zijn er gelukkig niet en we komen zonder problemen aan op het vliegveld. De vluchten gaan op een paar na allemaal door en na een intensieve bagagecheck op groente, fruit, zaden en ander organisch materiaal mogen we het vliegtuig in.

En na een kleine 2 uur vliegen staan we op het eiland Baltra. Dit is een mini eiland, met eigenlijk alleen een vliegveld en verder niets. We laten ons dan ook naar het eiland Santa Cruz vervoeren (al met al (bus-boot-bus) duurt dit nog zo'n 2uur) vanwaar we verder gaan eilandhoppen.
Hier verblijven we 3 nachten. Het is laagseizoen en lekker rustig. Op het eiland bevinden zich allemaal strandjes waar je goed kunt snorkelen en overal zie je dieren. Dit is werkelijk het paradijs! Het eerste wat we op de pier zien, zijn een stel zeeleeuwen. Ze liggen lekker te luieren in de zon en soms komen ze nieuwsgierig naar je toe waggelen. We zien grote pelikanen en fregat vogels langsvliegen, land- en zeeleguanen, zee- en landschildpadden en kleine lava hagedissen over de grond rennen. De dieren zijn hier 'de hoofdbewoners', er wordt dan ook met veel respect met ze omgegaan. Voor elke tour zijn strenge regels en bepaalde plaatsen zijn alleen bereikbaar met een gespecialiseerde gids. De dieren leven hier allemaal in het wild en eigenlijk hoef je weinig moeite te doen om ze tegen te komen; WAUW!
We merken dat de 3 maanden reizen zijn energie begint te vragen, dus de eerste dag op de Galapgos doen we het rustig aan en zelfs dan is er al genoeg te zien:).
De volgende dag huren we snorkels en flippers en laten we ons met het taxibootje naar Las Grietas varen; een lange zeetong met aan beide zijden hoge rotsen. Eigenlijk moet je denken aan een soort scheur in de aarde waar zeewater tussen stroomt. Hier gaan we snorkelen in prachtig helder blauw (en koud..) water. Ook hier hoeven we weer weinig moeite te doen om wildlife tegen te komen. We kijken metersdiep door het water en zien mooie grote papegaaivissen zwemmen en ook andere kleinere visjes.
Als we met het taxibootje weer terug aan land zijn lopen we naar het Darwincenter; een broedcentrum voor schildpadden. Onderweg komen we plotseling langs een kleine visafslag; daar hadden we al wel wat over gelezen maar wisten nog niet waar het was.
Dit is een waar theater! Vele pelikanen zitten te azen op een stukje vis en ook meneer zeeleeuw zit te bedelen om een hapje. Ook andere grote vogels vliegen in het rond, maar zijn niet brutaal genoeg om een hapje te komen halen.
De pelikanen daarentegen gaan gewoon op het aanrecht zitten en pikken met hun grote snavel alle restjes weg. Soms is de visboer gul en gooit hij een deel van de vis over zijn schouder; en daar zijn die beesten dan natuurlijk als de kippen bij! Ook al heeft 1 pelikaan 'het geluk' (of juist niet), dat de vis in zijn bek is beland, de andere pelikanen vissen die smakelijke maaltijd zo uit zijn bek en gaan er mooi met de buit vandoor. Anderen zijn slimmer, slikken de vis in 1 keer door; en die hele vis zie je dan dus ook in hun slokdarm zitten... Ze vliegen vervolgens weg en gaan het op hun eigen plekje lekker oppeuzelen.
Erg leuk om te zien! Maar.. We waren onderweg naar de schildpadden.
Het broedcentrum is leuk om te zien, al hadden we er wel wat meer van verwacht. Als we dan ook een aantal schildpadden gezien hebben, lopen we weer terug en gaan nog even kijken bij de vismarkt, want dat was toch wel erg leuk:)
Nadat we ons opgefrist hebben, eten we een dagmenu voor $4,-! We krijgen hiervoor een soepje, hoofdmenu (rijst met vis) en een vers vruchtensapje. Dat is nog eens lekker eten:p.

Voor de volgende dag hebben we een snorkeltour geboekt. We gaan met de boot naar verschillende punten en gaan snorkelen met een gids.
We stoppen bij een rotskolonie waar we verschillende vogels zien. We zien hier voor het eerst de vogels die alleen op de galapagos voorkomen; de boobies! Je hebt ze in 3 soorten. De Nazcaboobie (de meest voorkomende), de bluefootedboobie (met blauwe voetjes) en de redfoot boobie (Met rode voetjes). De golven slaan flink tegen de boot en we schommelen alle kanten op. Ik ben een beetje bang dat de gids bedenkt om hier te gaan snorkelen, maar dat is gelukkig niet zo. Normaalgesproken wordt het wel gedaan, maar de zee is vandaag te ruig. We horen dat dit door de aardbeving komt, de zeebodems zijn hierdoor ook onrustig, er zijn steeds kleine verschuivingen gaande, waardoor er dus meer golfslag is. We varen vervolgens naar een mooi strand (zo eentje van de plaatjes), met een poederzacht, wit zandstrand en prachtig helder water. Helaas valt het snorkelen hier wat tegen, dus varen we snel naar het volgende punt.
En dat was een geweldige belevenis! Wat een sealife! Zoveel verschillende soorten vissen, zoveel kleuren, grote en kleine, hele scholen om ons heen en echt superdichtbij! We zien zelfs een haai langs zwemmen! Dit is een witte puntrifhaai en als je rustig blijft schijnt deze haai niet zoveel kwaads te doen...
Na een uurtje snorkelen varen we weer verder en krijgen we op de boot een heerlijke luch aangeboden. Het is ceviche; een lokaal gerecht wat uit vis met soort zoetzure groente gemengd is met water, dus een soort soep... Lastig uit te leggen, maar het smaakte wel lekker:).
Na de lunch mogen we opnieuw te water en deze keer komen we al snel een hele kolonie haaien tegen. De gids heeft ons op de boot er al over verteld; als we haaien tegen komen rustig blijven, armen en benen stil houden en dus plat blijven drijven. Als je je armen of benen gebruikt kunnen de haaien dit als aanval zien waardoor zij agressief worden en ook in de aanval willen gaan.
De haaien schijnen overdag rustig te zijn, en zwemmen rustig wat rond in over het algemeen wat ondiepere gedeeltes van de oceaan, omdat het water daar warmer is.
De gids weet ze dus wel te vinden en nu zwemmen er dus gewoon zo'n 20! witpuntrifhaaien onder ons... Whaaaaa
Ferdi vindt het maar al te gaaf en is druk met filmen, daarbij lijkt hij de regels te vergeten, want ik blijf wat op afstand en zie Ferdi's ene been steeds verder naar beneden zakken. Hij is gefocust op 1 haai die hij wil filmen, maar heeft niet door dat er onder hem nog een haai zwemt. Ik zie zijn been verder en verder zakken, de flipper raakt bijna de haai onder hem; ik wil Ferdi waarschuwen maar kan niet bij hem komen... En roepen onder water gaat ook een beetje lastig... Ik houd de scene angstvallig in de gaten en zie dan eindelijk een helpende hand; de gids tilt Ferdi's been omhoog en gebaart dat Ferdi nu echt moet 'floaten' (drijven).
Pfff ik vind het toch eigenlijk maar niks die haaien zo dichtbij hoor... Gelukkig zien we nog vele andere vissen waar ik meer van kan genieten en ook komen we een aantal zeeschildpadden en zeeleeuwen tegen. Zeeleeuwen zijn erg leuk om mee te zwemmen, ze gaan echt met je spelen en die beestjes zijn supersnel en superhandig in het water.
Na het zien van al dit moois zijn we toch wel wat koud geworden en gaan we weer aan boord. Dit was echt een supergave tour!
'S Avonds komen we onze Duitse vrienden Kathy und Lukas tegen. We hebben hen ontmoet tijdens de inca trail en zij zijn vandaag op Santa Cruz aangekomen. Het is leuk om weer even bij te kletsen en we eten vanavond dan ook gezellig met hen samen.
Je hebt hier een straat met allemaal kleine restaurantjes die aan het einde van de middag hun terras allemaal midden op straat zetten en dat ziet er erg gezellig uit. Ze grillen allemaal verse vis voor je, dus we kiezen degene uit waar de meeste mensen zitten; die zal hopelijk dan de beste zijn... Ferdi heeft helemaal zin in een vers gegrilde langoustine en Esmeralda heeft gelezen dat vis in kokossaus een goede optie is. We vragen nog even welke vis dit dan is, krijgen hier wel antwoord op maar verstaan er eigenlijk niets van... Ik bestel het maar gewoon en heb er geen spijt van; hmm een heerlijk vers visje in een heerlijk sausje met rijst en een gebakken banaan:)
Ook de langoustine is op de juiste manier bereid en smaakt zeer goed!

Ondanks deze heerlijke maaltijd laten we de volgende dag Santa Cruz achter ons en varen naar Isabela Island. We dachten aan een overtocht met een ferry, maar deze ferry blijkt een speedboot te zijn voor zo'n 20 passagiers... We hebben een plekje helemaal in de punt van de boot en dus voelen we iedere golf onder ons door glijden. We voelen al snel dat een reistabletje geen overbodige luxe is en zien uiteindelijk dat wij niet de enige zijn die moeite hebben met deze golfrijke overtocht. Pfff dit zijn echt de langste en benauwdste 2 uur van de hele reis! Ken je die schommelboot van de Efteling? Stel je voor dat je daar 2 uur lang in zit, en dan ook nog lekker in het puntje.... Snap je 'm..?
Als we er dan eindelijk zijn, moeten we ook nog op zoek naar een hotel. We willen eigenlijk op een bed ploffen en bijkomen, maar daar moeten we dus eerst nog naar op zoek. Het duurde deze keer even voordat we iets geschikts gevonden hadden, maar het zoeken is beloond; we hebben een mooi hostel gevonden met maar 3 kamers die direct aan het strand ligt. De andere kamers zijn nog niet verhuurd, dus we hebben nu gewoon een privestrand; perfect!!
De eigenaresse biedt gelijk een snorkeltour aan wat ons wel leuk lijkt, dus voor diezelfde middag boeken we een tour. En ook deze snorkeltour laat ons weer veel wildlife zien. Het bijzondere van de Galapagos is dat ieder eiland eigenlijk een beetje zijn eigen beestjes heeft. Hier op Isabela zien we bijvoorbeeld weer hele andere vogels en ook de schildpadden zijn net weer wat anders dan dat we op Santa Cruz hebben gezien. Tijdens de tour spotten we eerst wat wildlife boven water alvorens we gaan snorkelen. Zo komen we vandaag vele blue-footedboobies tegen (komen voornamelijk op dit eiland voor) en ook zien we de Galapagos pinguins; superleuk die beestjes.
We zien de visvangst van de bluefooted boobies; ze vliegen in een zwerm laag boven het water en als ze vis zien storten ze er met zn allen op af het water in, ze duiken naar hun maaltje (ze gaan dus echt onder water) en dat is een spectaculair gezicht. Later tijdens het snorkelen zien we de pinguins weer en deze beestjes zijn ook weer heel snel in het water wat erg leuk is om te zien. We komen grote zeeleguanen tegen en ook de zeeleeuwen en witpuntrifhaaien zijn weer van de partij. Opnieuw een geslaagde tour!
We eten die avond een lekkere hamburger en gaan daarna op ons privé strand nog even naar de sterren kijken.

De volgende dag gaan we zelf op pad. We huren 2 fietsen en hebben een route uitgestippeld naar 'de tranenmuur'. Deze muur is gebouwd door gevangenen die in de jaren 50-60 hier in de gevangenis zaten. De gevangenis is allang niet meer, maar de muur staat er nog. Het is een leuke fietstocht langs de kust met verborgen meertjes en ook weer veel dieren. We zien onderweg landschildpadden, leguanen en natuurlijk veel vogels opzoek naar vis. We bezoeken ook hier een broedcentrum voor schildpadden en zie je de kleine schildpadjes ook van dichtbij. Die middag besluiten we om maar even te gaan relaxen. Met het privé strand direct aan zee genieten we van de hoge golven en de ondergaande zon. (En hier blijkt weer dat we zo verschillend zijn; waar Ferdi in de schaduw blijft, zoekt Esmeralda de zon op. En waar Ferdi zich een hele middag in de golven kan vermaken ligt Esmeralda lekker op haar handdoekje op het strand).

4.45 uur, de wekker gaat en het is pikdonker, zowel binnen als buiten; we hebben namelijk geen stroom. In het donker maken we ons klaar voor de boottocht terug naar Santa Cruz, het hoofdeiland. In de middag nemen we dan weer de volgende boot naar het eiland San Cristobal, ons 3e en laatste eiland. We moeten om 5.30 uur op de pier klaar staan om onze eerste speedboot te nemen. We zouden nog liever een busreis van 24 uur nemen dan maar liefst 2x deze vreselijke ferry tussen de eilanden. Maar goed we hebben geen keus en stappen in. De tocht gaat redelijk, maar veel medepassagiers moeten toch de plasticzakjes gebruiken (wij weten inmiddels een beter plekje dan in de punt..:p). We zitten nog steeds 2uur lang op de schommelboot van de Efteling, maar dan een plekje in het midden van de boot;). We komen vermoeid aan op Santa Cruz, nu nog 6 uur wachten op de volgende boot. We kopen een broodje en gaan op de bankjes bij de haven liggen. We vallen half in slaap en wachten geduldig totdat het tijd is om de volgende boot te pakken. Deze boot is iets groter, maar ook meer mensen. We zitten als haringen (net zo plakkerig en een stinkgeur) in een ton op de boot als deze vertrekt en de golven beuken erop los. Na deze trip zijn we blij als we aankomen, maar ook hier moeten we eerst nog een hotel zoeken. Gelukkig gaat het voorspoedig en zitten met het hotel aan de boulevard.
Er zijn heel weinig toeristen hier en ook veel tourbureautjes en winkels zijn gesloten. De meeste tours zitten ook vol, we willen graag nog een keer snorkelen, maar dat gaat niet meer lukken. We besluiten om zelf maar dingen te organiseren en wandelen de volgende dag naar de fregat heuvel, waar veel fregatvogels nesten. Deze vogels (de mannetjes) zijn herkenbaar aan hun rode nek die ze opblazen als ze paren). Helaas zien we dit paringfenomeen niet gebeuren, maar vliegen ze wel vlak boven ons hoofd. Onderweg komen we langs een informatiecentrum over het onstaan en de geschiedenis van de Galapagos eilanden. We hebben voor vandaag ook snorkels gehuurd en maken een verfrissende duik in een mooie baai onderaan de fregatheuvel.
Aan het eind van de middag lopen we nog naar een ander strandje waar we lekker onder de boom in de schaduw zitten (we hebben maar 1 handdoek bij ons, dus helaas is ook Ess overgeleverd aan de schaduw vanmiddag). Bij dit strand wonen vele zeeleeuwen, dus er is genoeg te kijk:).
Omdat er geen andere tours zijn die ons leuk lijken, doen we de laatste dag op dit eiland ook niet zoveel. We chillen wat bij het hotel en gaan eind van de middag pas naar het strand om de zonsondergang te zien. Een moeder en haar jong van de zeeleeuwen familie kijkt gezellig met ons mee. We halen lekkere broodjes bij een bakkertje en peuzelen die bij het water op. We gaan optijd naar bed want de laatste bootreis terug naar Santa Cruz is de volgende morgen alweer. Dit keer de wekker om 5.45 uur; toch weer een uurtje later dan de vorige keer.

En dan breekt onze laatste dag op de Galapagos aan. Wij zien het ook als de laatste dag van onze reis, want morgen (26/4) doen we er zo'n beetje de hele dag over om naar Quito te komen, de hoofdstad van Ecuador vanwaar we de volgende dag onze vlucht naar Amsterdam hebben.
De overtochten lijken ons steeds beter af te gaan, het water is vrij rustig en dus zitten we redelijk relax (natuurlijk ook weer op het goede plekje van de boot) in de boot en komen we zonder al teveel klachten weer aan op Santa Cruz. We lopen direct naar het hotel waar we eerder deze week ook gelogeerd hebben en gelukkig is er ook voor komende nacht nog weer een plaatsje voor ons. We zetten de spullen op onze kamer en gaan weer op zoek naar snorkels. We gaan vandaag naar Tortuga beach, dit schijnt het mooiste strand van dit eiland te zijn. We moeten er wel 2,5 km voor lopen, maar dat schijnt het waard te zijn. En dat blijkt ook; dit is er weer eentje van de plaatjes! Prachtig wit zandstrand, met zand dat aanvoelt als poeder en heerlijk helder H... Zeewater.
We zien weer het een en ander aan wildlife boven water zoals bluefootedboobies, een reiger, pelikanen en een leguaan; helaas laat het leven onder water zich vandaag niet zo goed zien. We zien een paar kleine visjes en dat was het eigenlijk... De snorkels leggen we voor vandaag dus maar opzij en we maken er een lekker relax stranddagje van. Esmeralda heeft er wat op bedacht dat ze toch in de zon kan liggen en Ferdi in de schaduw kan zitten, zijn we allebei weer blij:).
's Avonds hebben we afgesproken met Kathy und Lukas, onze Duitse vrienden en we eten gezellig met elkaar een visje van de grill.
Kathy en Lukas verlaten ook morgen de eilanden, dus we zullen ze morgen op het vliegveld weer tegenkomen.

Zoals hierboven al beschreven was dit voor ons onze laatste dag van een geweldige en onvergetelijke reis. We hebben veel meegemaakt, (af)gezien en genoten van dit mooie continent. We hebben lang niet alles bezocht maar we hebben deze drie maanden vooral niet stil gezeten! Dat beginnen we toch wel wat te voelen en daarom kijken we er ook wel naar uit om gewoon weer lekker terug te gaan naar ons koude kikkerlandje.

Bedankt voor jullie lieve, leuke en grappige reacties die jullie naar ons hebben gestuurd. We vonden het heel leuk om deze te lezen. Dit is onze laatste blog, dus de laatste kans om ons wat te schrijven ;). Vanaf morgen zijn we onderweg naar Amsterdam! Tot snel allemaal! :)