Chili

Hallo thuisfront en alle andere lieve en leuke mensen die ons blog lezen.
We hebben weer een leuk (vinden wij) verhaal voor jullie geschreven en we hopen dat jullie het weer met plezier zullen lezen:)
We vinden het erg leuk dat jullie zo meeleven en ook meegnieten van onze belevenissen. Bedankt ook weer voor de reacties die jullie schrijven, dat vinden wij weer leuk om te lezen:)
Veel plezier met onderstaand blog.

Maandag 7 maart.
Vandaag een busrit van zo'n 8u op het programma; we rijden van Mendoza naar de grote hoofdstad van Chili; Santiago. De busrit gaat door het Andes gebergte; wat voor voldoende vermaak zorgt; wat is het hier prachtig! Grote bergen om ons heen en soms een mooie rivier of ineens een groot helder meer. Vanuit de bergen stromen soms kleine watervalletjes, wauw, we love this! De grensovergang komt in zicht maar, in tegenstelling tot eerdere vlotte grensovergangen, moeten we nu zo'n 3 uur wachten totdat alles is gecontroleerd. Met name groente, fruit, zaden en materialen gemaakt van organische aard mogen het land niet binnenkomen. Ze zijn namelijk heel bang dat schimmels of bacterien de wijnoogsten zullen aantasten. Want wijn en fruit zijn belangrijke export producten. Uiteindelijk komen we met zo'n 2uur vertraging rond 20.30 uur eindelijk aan in Santiago. Een grote stad waarin we eerst ons hostel moeten vinden. Het is al laat en we nemen een taxi dat ons voor een paar euro vervoert. Het hostel ligt aan de rand van het centrum, maar ' s avonds is het er toch wel akelig stil. Ondanks de stilte verzekerd het meisje van het hostel dat het veilig is tot middernacht. We ontspannen een beetje op de kamer, die pal naast de keuken is. Vanavond gaan we niet koken en zoeken een taverne op in de buurt van het hostal. We krijgen een echt Chileens gerecht voorgeschoteld: Chorillana. Een grote berg friet met daar bovenop reepjes vlees, stukjes worst, ei en wat gebakken uien. Het doet me denken aan een bakje kapsalon. Alleen valt dit gerecht nog iets zwaarder en missen we de sla. Terug in het hostel moeten we tot 0.00 uur wachten totdat ook de andere mensen bedenken dat het bedtijd is; een slaapkamer naast een gemeenschappelijke keuken in een cultuur waarbij het normaal is om om 23.30u nog je potje te gaan koken is toch niet heel prettig... ;) Maargoed, in de bijna 6 weken reizen hebben we al heel wat voor lief genomen, dus ook hier doen we het mee.

8/3
We hebben gisteravond weer wat plannen gemaakt en starten vandaag de dag met het kopen van de bustickets; eerst van Santiago naar Valparaiso en 2 dagen later weer terug naar Santiago en doorreizen naar San Pedro de Atacama.
We denken dat het via de ticketautomaat sneller gaat, maar na betaling krijgen we maar de helft van onze tickets geprint... Gelukkig uit zich ook hier weer de behulpzame cultuur en een medewerkster van een ander ticketbureau helpt ons aan onze retourtickets. We kopen een heerlijke empanada gevuld met kip. Je hebt ze ook met varkensvlees, ei en vergetarische varianten. We gaan naar het presidentieel paleis. Het paleis kan je gratis bezoeken, zonder te reserveren; aldus de medewerkster van ons hostel. Helaas blijkt dit natuurlijk niet te kloppen, tijdige reservering via internet is vereist; het feestje gaat dus niet door. We zoeken wat verkoeling (ja de korte broeken en zonnebrand e.d. kunnen weer onderuit de tas gehaald worden:)) bij een museum, maken gretig gebruik van het snelle en gratis WiFi en doen een rondje facetime. We zetten onze stadstocht voort en komen uit bij een oud fort van Santiago. Cerro Santa Lucia is het parkje dat er omheen is gemaakt en het wordt keurig bijgehouden. De tuintjes zien groen en de hoveniers doen in de hitte hard hun best alle verdorde bladeren te verwijderen. We hebben bovenin een leuk uitzicht over de stad, we nemen een lekker ijsje en lopen richting de Plaza de Armas. Dit bekende plein ligt bij de grote winkelstraten en het is er dan ook goed druk. We zijn gewaarschuwd voor de vele pickpockets hier, dus hand op de tas! We bezoeken de cathedraal die hier staat. Santigao is een drukke stad, maar het heeft een gezellige uitstraling. Hier en daar wat groenstrookjes en een enkel pleintje met een fonteintje. Het centraal station is trouwens gemaakt door Gustave Eiffel, leuk om te zien. 's Avonds wachten we totdat de keuken weer mensvrij is en we kunnen slapen.

9/3
We staan vroeg op; vandaag gaan we naar Valparaiso, een kustplaats. Eigenlijk is het een grote stad, gebouwd op meerdere bergen met een kleine haven. Na 1,5 uur rijden komen we aan. Het hostel bevindt zich bovenop de heuvel en we nemen maar weer eens een taxi. Want wij als echte backpackers gaan natuurlijk niet lopen sleuren en sjouwen als we voor een paar euro naar boven gereden kunnen worden:). Het hostel ligt in de wijk cerro Alegro. Dat is het historische gedeelte dat beschermd wordt door de Unesco. Omdat we nog een hele dag hebben, lopen we richting casa San Sebastiaan. Hier heeft een beroemde dichter gewoond, de straten in deze buurt zijn een soort openlucht museum. Er staan wat oudere huisjes die bijna allemaal beschilderd of beklad zijn (het is maar hoe je het bekijkt). Met name graffiti kunst wordt op handen gedragen en we moeten zeggen er zitten wel wat mooie tekeningen bij. We lopen wat rondjes en besluiten een tour-for-tips te gaan doen. Deze tour wordt georganiseerd door jonge mensen die een wandeling hebben uitgezet om je de stad een beetje te laten zien. We bezoeken de haven, het belangrijkste economische element voor deze stad voordat het Panamakanaal in gebruik werd genomen. We gaan met een oude trolleybus (die nog net niet uit elkaar valt) een ritje maken en maken ook gebruik van zogenoemde ascensores. Deze liften, waarvan sommige al aardig op leeftijd zijn, brengen luie mensen (nee wij voelen ons niet aangesproken) in 30 seconden naar het bovengedeelte van de stad. Overal zie je op de muren 'kunst' waarvan sommige nog een betekenis hebben ook. De gidsen laten wat pleintjes zien waar wij nooit zouden komen en we eindigen de 2,5 uur durende tour in hun kantoor met een kleine, echt Chileense, alcoholische versnapering. (De naam zijn we vergeten...) Het kantoor bevindt zich in een 19e eeuws pand en is het restoreren waard, maar helaas is er geen geld voor. We geven een tip voor de rondleiding en lopen (ja jullie lezen het goed) dit keer de heuvel op naar het hostel. We dineren in een schattig klein restaurantje; het Schilderscafe, met een lekker (maar stevig) Chileens wijntje, hmm dat smaakte goed!
De volgende dag doen we niet zoveel. We lopen even naar het centrum en bedenken of we de volgende dag een bus of toch maar weer de taxi nemen naar het busstation. We gaan dan naar het noorden van Chili en de busreis neemt meer dan 24 uur in beslag. Besluiten een taxi te nemen omdat we niet zeker weten of er al om 6.15 uur bussen richting het bustation rijden en omdat het nog donker is, is de veiligheid ook niet te garanderen. We maken 's avonds een lekkere hamburger klaar en als fijne bijkomstigheid slapen we die nacht met z'n tweetjes op de slaapzaal ivm geen andere boekingen:).

10/3
De wekker maakt ons weer vroeg wakker en om 6.30u staat de taxi voor ons klaar:)
Eerst een korte (2u) busrit terug naar Santiago, alwaar we een andere bus instappen waar we dan nog zo'n 24uur in zitten en uitkomen in de woestijn! We zijn in San Pedro de Atacama aangekomen! Het busrijden begint ons aardig te wennen en Ferdi heeft inmiddels geleerd hoe hij in een bus moet slapen:).
Bijzonder hoe er midden in woestijngebied toch stadjes en dorpjes zijn ontstaan waar mensen wonen. Het is ook bijzonder om te zien hoe toeristisch het plaatsje San Pedro de Atacama is... Wat zoeken die mensen hier allemaal!?
Daar komen we deze middag snel genoeg achter, want er is hier heel veel te zien! De natuur brengt hier zoveel moois dat we een hele lijst met aantrekkelijke excursies aangeboden krijgen. Esmeralda wil natuurlijk alles zien en doen, maar Ferdi is wat praktischer; houdt de hand op de knip en herinnert Esmeralda aan het tijdsschema; alles zien en doen is geen optie. Na enig overleg besluiten we 2 excursies te gaan doen. We willen de maanvallei bezoeken en gaan maandag op 3 daagse tour naar Uyuni. Deze tour gaat langs geysers en warmwaterbronnen (midden in de woestijn!), prachtige meren met vele kleuren door algengroei en erosie, we zullen groepen flamingo's tegen komen en de 2e dag vermaken we ons op de immense zoutvlakte in Bolivia. In korte tijd zullen we ruim 4000mtr boven zeeniveau zijn, dus kunnen we alvast wennen/ ervaren hoe dat is. De nachten zullen very basic zijn (heel koud en de eerste nacht een hostel zonder douches vanwege de droogte hier), maar wij zijn wel weer toe aan een avontuur, dus laat maar komen:) Als je goed op de kaart kijkt zie je dat Bolivia maar uit een paar stadjes en dorpjes bestaat en verder is een groot gedeelte alleen maar zout (even googlen op zoutvlakte bolivia, zoo mooi!!) en de rest is jungle en pampasgebied. (Hopelijk onze volgende bestemming...;))
Vandaag dus even geen excursie maar lekker hangen (in een hangmat!:)) en uitrusten in de tuin van ons hostel. Al bestaat het uitrusten vaak uit plannen van excursies en hostels de komende dagen.

11/3
Er gaat vandaag geen wekker... Hoe lekker is dat! We slapen heerlijk uit en maken ons daarna klaar om naar de kerk te gaan. We bezoeken een katholieke dienst hier in Atacama. Hoewel we er geen woord van verstaan, was het toch fijn bij deze dienst aanwezig te zijn. We relaxen verder wat en genieten van het weer. Het is lekker warm, rond de 28gr., maar wel erg droog. We sluizen vandaag daarom ook liters water naar binnen en slaan ook liters water in (2 jerrycans van 6liter) voor de tour naar Uyuni. Eten is gelukkig inbegrepen, dus daar hoeven we niet voor te zorgen.
Om 16u vertrekken we naar de maanvallei. In de bus horen we dat dit eigenlijk een fantasienaam is voor het gebergte/ landschap wat we straks gaan zien.
Nadat we de stadsgrenzen van Atacama gepasseerd zijn, zijn we direct in the middle of nowhere... Geen huis of winkeltje meer te zien en alleen maar grote bergen, en later ook zandheuvels. De bergen zijn wel bijzonder, omdat het zoutsteen is; ze hebben een hele witte bovenlaag (zout) en hebben allemaal verschillende vormen en formaten. Dit door het weer (regen en wind) en de steensoort schijnt poreus te zijn, waardoor het gemakkelijk vervormt/afbreekt. Na een tijdje gaan we de bus uit en wandelen we door het landschap. We genieten van de uitzichten en maken mooie foto's. Aan het eind van de tour gaan we picknicken bij zonsondergang; wauw, wat is de wereld toch mooi!

We zijn nu ongeveer op de helft van onze reis en we hebben al zoveel gezien! Zoveel moois en bijzonders en steeds zien we weer nieuwe dingen.
Volgens mij hebben we echt het mooiste continent van de wereld uitgekozen, wat een onbegrensde natuur in alle kleuren en klimaten.
We denken stiekem ook even aan thuis; dat het best lekker zou zijn je eigen plekje te hebben, een eigen douche; waarvan je weet hoe die werkt en dat er gewoon warm water uit komt, het serviesgoed (en eigenlijk alles wat je gebruikt) waarvan we gewoon vanuit kunnen gaan dat het schoon is en ook savonds lekker in je eigen schone bedje stappen zonder te denken dat er de vorige nacht misschien nog iemand anders op heeft geslapen... En zelfs denken we eraan dat het straks best weer lekker zou zijn om naar je werk te gaan! (Jullie lezen het goed, straks pas..;))
De supermarkt.. Straks geen rij meer tot midden in de winkel, als we de boodschappen pinnen ons niet meer met paspoort te hoeven identificeren, geen handtekening meer zetten na iedere pintransactie. En op straat? Hmm gewoon heerlijk veilig rondlopen zonder continue bedacht te zijn op pickpockets of mensen die geld afhandig willen maken... En ojah, de straathonden niet te vergeten; die gaan we zeker niet missen:)
Hebben we dan heimwee? Nee!! Dat zeker niet, we zijn hier nog niet klaar en genieten nog steeds van iedere dag. Maar... De echte diehard backpacker, die is nog niet in ons geboren...
(We kunnen de opluchting van het thuisfront hier horen, haha)

*Vanwege de tour door de woestijn en zoutvlaktes voorlopig weer even geen WiFi

Heel veel liefs en groetjes vanuit het prachtige Zuid Amerika!

Ps. Bij de foto's ook nog wat foto's van de geweldige klim in Torres del Paine...;)